هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال با که گویم که در این پرده چها

                                                 

                     «گریه  را  بر شبی  بهانه  کردم شکوه ها  ز دست  زمانه کردم »

               دست خـــــــــــود را پیالـــه کـــــــردم سیل خون دلم را روانه کـــــــــــردم

                از چه میگویـــــــی ننالــــــم از جفایت ای روزگـــــــــــــــار ننالــــــــــــــــم 

                گر نگویم از درد و چون ننالم بر چه خندم چون بخندم قاه قاه کنـــــــــــــــم

                دلا خموشی چرا چو چشمه نجوشی چــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرا

                برون شد از پرده راز دل  تو پرده پوشی چـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرا 
                                                             

حالم گرفته از هر چه صداقت است

بد تر ز آن ،خجل از اظهار هر چه شکایت است

صداقت برای چه؟

صداقت برای که؟

به هر که نثار کردم و تقدیم نمودم این متاع

خرید به، ثمن بخس و خاطرش گشت امتنان

دنیای سرشار از دروغ

کرد حالم رو مهوع از ابراز صدق و صفا

......
       پس   بنــال   و   پرده  بگشــــــــا ز دل   روشن   چراغ   کـــــم

نـــــــور   دل

       تا  بدانند  ندارد   فایده  زمانــه  تا   بسوزانـــــــــــــــــــی  دل 

برای   همه 

 باتشکر ار آرزو خانم